Nie znam Riedla, a piosenki zespołu Dżem słyszę tylko w radiu lub w popularnych programach rozrywkowych w TV, a mimo to nie odniosłam wrażenia, że był tylko ćpunem, jak ty to piszesz, gdyby był tylko ćpunem nie napisałby tak mądrych piosenek, nie miał by wmiare dobrego kontaktu z synem, wiadomo że w końcu naług go złamał , ale przecież do końca pozostał człowiekiem, i to wydaje mi się, że jest dobrze przedstawione. Film podoba mi się, dlatego że nie jest tam wszystko takie oczywiste, pewnych rzeczy trzeba się domyślać, ale nie wiem i tak jednego skoro dostał w żyłe od swojego przyjaciela, dlaczego od razu nie stał się totalnym ćpunem, tylko później jak jego syn był już w miare dużym chłopcem, on nagle popada w straszny naług, dlaczego?

No właśnie też się zastanawiałam...

Zgodzę się co do niewykorzystanego potencjału, bo w filmie lekkim przegięciem było to, jak sztucznie to zrobiono. Ot, scena, gdy Rysiek prosił o Gole o chodzenie... Miny, jakie Kot przy tym robił, to kompletna katastrofa. Na cholerę też dali prawdziwych członków zespołu, którzy nie potrafili zagrać przed kamerą? Wyglądało to tak, jakby Dżem zakładała banda dinozaurów będących analfabetami, nie 30-latków z wielkim talentem, jak było w rzeczywistości. Ciekawi mnie też, ile razy odpadła peruka głównego bohatera podczas kręcenia zdjeć, bo na filmie widać, ze ledwo co się trzyma. Ogólnie- historia fajnie opowiedziana, ale za te błędy dać mogę co najwyżej 6, przez sentyment do Dżemu i całokształt przebiegu filmu. Gdybym oceniał charakteryzacje i poziom aktorstwa poszczególnych osób- byłoby ledwo 3...